Yüreklere dokunan her cümlenin bir kalbi var sanki. Cümle, sadrın satırlarda tecellisi, idrakin ve aşkın bir sonbahar hüznüyle mürekkepten sayfalara akmasıdır. Her kelime, akleden kalbin en ücra beldesine aşk ve hikmet dolu haberler soluklayan ulak gibi. Cümleler ağlaşır bazen ve yalnızca akleden kalbi olan bunu bilir. Cümle sitem eder, cümle isyan eder, cümle süküt eder.