Erhan abi, sen ne kadar çapkın bir insansın öyle, yani bu kitaba yazdıkların böyle ise yazmadıkların nelerdir kim bilir? (O kısımları alıntı yapmadım.:)
Çok samimi, çok içten bir anı kitabı. Gerçekten bir eline alan bitirmeden bırakamaz. Erhan Yazıcıoğlu'nun o tok sesi, içindeki yumuşaklıkla tezat sanki. Espirili, samimi, içten, babacan biri olduğu yazdıklarından hemen anlaşılıyor. Ama sesiyle döver sizi ona göre...
Bir ömür yaşıyorsun ve iyisiyle kötüsüyle bir kitaba sığdırmaya çalışıyorsun; yeter mi; yetmez tabii. Beğendim. Tavsiye ederim.
Kitabın arkasındaki Selim İleri notu:
''Erhan Yazıcıoğlu, İstanbul'un sevgili Yedikule'sinde geçen çocukluğu, ergenliği, delikanlılığa geçişi öylesine içten, gizlisiz saklısız anlatıyor ki, onunla birlikte ilk aşkları, hayata ilk savruluşları siz de yaşıyorsunuz. Çok az anı kitabında 'yaşamak' bunca sahici dile getirilebilir. Sonra gençlik tiyatro dünyası, ünlüler, dolu dolu sevinçler ve acılar...
