Nəticə olaraq anladığım - Xoşbəxtlik zahiri gözəllikdə, pulda deyil,
Esas olan seni həqiqətən sevən insanlarla yaşamaqdı. Həyatın hər bir anında, uğurunu da, kədərini də paylaşacaq insanların olması yaşamaq üçün gərəklidir.
İş də önəmlidir; sevdiyin iş, içinde safligin olduğu, çalışarkən zövq aldığın, işə gedərkən də, eve qayıdarkən də insan onu sevən insanları görə biləcəyi bir heyat qurmalidir.
Insana insan lazim söhbət etmək üçün, əsas məsələ də çay içmək üçün. Bu sitat kitabı oxuyarkən qarşıma çıxmışdı, maraqlı sonluq deyə düşündüm.