“İnsanlar hayatlarında ölümle yüzleşir ve bir karar verirler : Ya inanmaktan korkarlar ya da korktukları için inanırlar.” Bu şahane eser beni gerçekten çok etkiledi , uzun süredir soluk soluğa bir kitap okumamıştım. 566 sayfa nasıl geçti anlamadım , çok akıcı ve çok sürükleyiciydi, üstüne sürekli bir merak içinde okuyorsunuz, kitabı elimden bırakamadım gerçekten..üstelik yazarın ilk kitabıymış.. Daha önce yazarın Tanrılar Çağı kitabını okumuş çok çok beğenmiştim, harika bir distopyaydı Tanrılar Çağı .. “Kıble” ye dönersek kurgusu harikaydı tam bir polisiye , aslında kitap tamamen bir polisiye de sayılmaz kesinlikle .. Yazarın üzerinde durduğu konu Tanrı , din , kader, inanç.. Oğlunu elinden aldığını düşündüğü için Tanrı ‘ ya küsen ona inanmayan onu sorgulayan bir polisin , KADER’ in cilvesi sonucu yollarının kesiştiği eski bir Mevlevi tarikatı olan Halililerin olaya dahil olmasıyla İnançsız polis abimizin Tanrıyla barışması , bir Tanrı’ nın var olduğuna inanmasıyla bitiyor… Tabi ben çok çok özet geçtim , sonuçta kitap 500 küsür sayfa.. fazla uzatmadan
incelemeyi şu cümleyle bitirmek gerek ;
Her insanın kendisine özel bir KIBLE ‘ si vardır bu hayatta, şanslı olanlar onu bularak gözlerini kapatırlar dünyaya..
