Kendin, dışarıya, hayata doğru atılıp genişlemezsen!
İçeri dönerse tüm enerjin, yaratıcılığını, yapabilme gücünü bastırırsan, kıl dönmesine benzer bir sorun yaşarsın. “Hayat Dönmesi” olur! Bir yanardağın kendi içine patlaması gibi bir şey. Dışarı çıkınca; her türlü iyilik, güzellik, hoşluk şeklinde tezahür edecek olan hayat, böyle olunca; acı, sıkıntı ve iç karartısı şeklinde tezahür eder. Yapıcı enerji, yıkıcı enerjiye dönüşür. Böylece, kendi enerjimizle, kendi hayatımızı mahveden bir canavar yaratmış oluruz. Yeri gelince bir gülümseme, yeri gelince bir övgü, yeri gelince bir gerçeği korkmadan dile getirmek…
Yeri gelince bir şiir dizesi, bir resim, bir kitap olarak ortaya çıkmazsa bu enerji. Ne geliyorsa akıp gitmezse; bir proje, bir keşif, bir iş olarak… Yeri gelince bir beste, bir dokunuş olarak. Bu enerjiyi bastırıp tutarsan, Tanrı'yı bastırıp tutmaya çalışıyorsun. O'nunla savaşıyorsun demektir. Ama unutma: O, her zaman bir çıkış yolu bulur. O halde ne geliyorsa o, hiç kesmeden, bastırmadan çıkmalı ortaya. İşte o zaman su yolunu bulur, güneş buluttan çıkar, karanlıklar aydınlanır.
Senin ve herkes için…
