Ben yapayanlız bir çocuktum..Kimsesizdim...
Benim gerçeğim bu idi. Hayellere kapılmaya hakım yoktu.
Sahip olduklarımla yetinmek zorundaydım...
Arkamdan bir dağın yıkıldığı gündü seni kaybettiğim gün ailem, Annem,babam
"Ben de kimsesizdim..."
"Dünya küçüktür, bir gün gene karşılaşırsınız." Dünya gerçekten küçük müydü? Küçük de olsa, ben ne yapacaktım?
Aslında dünyanın ne kadar büyük olduğunu biliyordum ben, büyük, acımasız ve kötülüklerle dolu...