fecir bir namludur sabahı duyana
âteşîn bir ferace gibi zaman
yalazlayarak geçiyor kalbini sükûtun
orada
kendi gözlerini kaybediyor vehâmet,
senin odanda yaşanan nedir
ey vakti karışık kelimeler sultanı
aşk nasılsa seni yenecektir diyen üstadı unutma
bir sözünle kırdığın dostun
kaybettiğin insanlığındır diyen dostunu da
fecir bir damladır gözleri olana
ey kalbi delik hüzünkar süvari
tüllerin arkasına saklanma görünürsün
duy yumuşak yürekli seyyahı damarlarında
fecir bir infilâktır hüznü duyana