Bir kitap okudu
104 syf.
·
Puan vermedi
Ateş Sözcükleri
Yön değiştirmiyorsun. Parçalanıyorsun.
Duruyorsun.
Saatler koruyor seni çobanpüsküllerinin arasından
on iki kez çalan gong
senden daha sessiz, bir şey,
birinin azat ettiği bir şey,
adını kurtarıyor kömür olmaktan.
Bir kez daha duruyorsun
orada, güneş
düşünde
buz ve kaygı arasında.
Senin için bunca uzağa geldim,
yankısı dönen bu ses
bana ait değil artık.
Sayfa 42Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
YAZICI
O ad
hiç çıkmadı ağzından: kendi kendine konuşarak
yeni bir beden yarattı kendine:
yeniden Babil’de buldu kendini.
Yazılmıştı.
Gözlerinden dökülen çiçekler
bir yabancının ağzında açar.
Yutkunmak açlıkla uyaklıdır
ve ayrılmaz yumurtasından.
Bulur çıkarır
paçavralar arasından
elinde kışın delik deşik ettiği
küçük kara
bir bayrak tutacak
o öksüz çocuğu.
İlkyaz geldiğinde
penceresinin altında
yüz beyaz taşın
öfkeli alevçiçeklerine
dönüştüğünü duyar.
Sayfa 21Kitabı okudu
"İtalya'daydım. Fazla bir şey kalmadı belleğimde. Ama taşrada yolda giderken
köylünün birine, Köye daha ne kadar var?' diye sordunuz mu, 'un mezzo ora'
der size. Bir sonraki köylü de aynı şeyi söyler, bir üçüncüsü de; sözleşmişlerdir
sanki. Ve bütün gün yol teper, yine de bir türlü köye varamazsızın. Yaşamda da
böyle. Ama düşte size çok yakındır her şey. Düşte korkacağınız bir şey yoktur.
Aslında bizler düşler için yaratılmışız, yaşam için gereken organlardan yoksunuz.
İlle de uçmak isteyen balıklara benziyoruz daha çok. Elden ne gelir?"
Sayfa 207Kitabı okudu
Dün gönlünden geçirdiği şey gerçekleşmeye yüz tutunca, bir tehlikeye dönüşüyor
hemen, adeta tozlu ayakkabılarıyla birinin hiç çekinmeden yalnızlığından içeri
ayak atmaya kalkmasına işitilmedik bir şey gözüyle bakıyor; öyle bir yalnızlık ki,
kendisi bile ayaklarını usulcacık yere basarak dolaşıyor içinde.
Sayfa 187Kitabı okudu
"Azrail bile gelse kalkıp karşılayamam. Pek çok insan yolda rastlar ona. Azrail
evlerinin kapılarından içeri ayak atmaktan çekinir, evdekileri bilmedikleri yerlere
çağırır, savaşlara çekip götürür kendilerini, dik bir kuleye çıkartır, sallanan
bir köprüden geçirir. vahşi, ıssız bir köşeye götürür ya da bir cinnet in kucağına
iter. İnsanların
Sayfa 47
Kötürüm birine bir şeyler anlatmak, ne büyük bir haz kaynağıdır. Sağlıklı insanlar
öylesine kararsız kimselerdir ki! Nesnelere bazen bu, bazen öbür tarafından
bakarlar. Kendileriyle bir saat kadar birlikte mi yürüdünüz, ilkin sizin sağınızda
bulunmuşlarsa, bakarsınız ansızın sol yanınızdan gelir sesleri; tek nedeni de,
bunu daha kibar bir davranış, daha seçkin bir terbiyenin işareti saymalarıdır.
Oysa kötürüm bir insan karşısında böyle bir tasaya kapılmak yersizdir.
Devinimlerindeki kısıtlılık nesneler karşısında benzer bir tutum takınmaya zorlar
onu; beri yandan, nesnelerle arasında gerçekten içtenlikli ilişkiler kurar. Böyle
bir tutum başkalarından üstün biri yapar onu; öyle biri ki, yalnız suskunluğuyla
değil, ağzından seyrek çıkan sözcükler ve gönlündeki yumuşak, saygı içeren
duygularla da çevresine kulak verir.
Sayfa 36
Yabancı adam düşünceye daldı. Bakışları karanlığın derinliklerine gömüldü.
Gözbebeklerindeki küçük küçük aydınlık noktalarla, gözleri yaz ve güneşin pırıl
pırıl ve cömertçe eğleştiği bir parktaki iki uzun ağaçlıklı yola benziyordu. Bu yollar
da yuvarlak loşlukta böyledir ilkin, giderek yoğun bir karanlığa gömülerek uzanır,
nihayet ileride parıldayan bir noktaya gelip dayanır, belki çok daha aydınlık bir
güne açılan öbür baştaki çıkış kapısıdır burası. Ben bütün bunları düşünürken, o
duraksaya duraksaya, sanki bir gönülsüzlükle sesini hizmete koşuyormuş gibi.
"Evet. hatırlıyorum." dedi.
Sayfa 19