Kulaklarında kırmızı, sallanan top küpeler yanık tenin üzerinde parlıyordu. Gülümsemesine karşılık olarak küpelerinin çok güzel olduğunu, çok yakıştığını söyledim.
"Adın ne senin?" "Güneş, Güneş" dedi, iki kez söyledi. Karmaşık bir dünyada akıp giden hayatların birisindeydi Güneş… Zihnimde Güneş karşımda muhteşem bir sahne…
Kırmızı küpeleri taktım yıldızlara. Gökyüzü lacivert rengini serdi üzerimize. Şadırvanın ışığında renk değiştiren yapraklar, rüzğarla dans ediyordu. Anladım ki her kadın biraz kırmızı ve zamanın hepimize eşit davrandığı bu gezegende, hepimizin bir görevi var. Güneş, dünyanın diğer yanını aydınlatmaya başlarken, Kırmızı küpeli Güneş'in, akşam mesaisi başlıyor demektir...
