Kış Yolculuğu
Selçuk BaranKış Yolculuğu Gönderileri
Kış Yolculuğu kitaplarını, Kış Yolculuğu sözleri ve alıntılarını, Kış Yolculuğu yazarlarını, Kış Yolculuğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ben bir zamanlar yaşamak diye tutturmuştum ama yaşamanın ne demek olduğunu hâlâ anlamış değilim.”
Sayfa 17Kitabı okudu
“Bir gün hayatı boyunca çok hata yaptığını ama hatalarını sevdiğini söylemişti bana.”
Sayfa 24Kitabı okudu
Her şeyin farkında olacak kadar akıllı, hiçbir şeyi umursamayacak kadar güçlüydü.
Sayfa 24Kitabı okudu
“Dostlukların en güzeli, insanların yalnızca yan yana oturmaktan bile tat aldıkları, gerektiğinde susuşların da değerlendirilebildiği ilişkilerdir.”
Sayfa 24Kitabı okudu
Yağmur damlaları, yaşama sevinciyle bağını koparmayan bir hüznü oluşturabilirdi ancak.
Sayfa 27Kitabı okudu
“Hayat deyince ne duyuyorsun? Sevinç mi, saygı mı, mutluluk mu? Korkuyu da unutma. İnsanlar yalnızca ölümden değil, yaşamaktan da korkarlar. Hayatı bilmedikleri için korkuyorlar. Ölüm korkusu da bilmemekten ileri gelen bir korku. Kısacası yaşamaktan da ölmekten de korkuyor insanlar.”
Sayfa 27Kitabı okudu
“Hayatı düşünsen daha iyi olmaz mı?”
“Yeterince içindeyiz hayatın.”
“Ölümden de yeterince korkuyoruz.”
Sayfa 27Kitabı okudu
O, her şeyin üstüne üstüne gitmenin en doğru tedavi yöntemi olduğu kanısındaydı. İnsan ağrıyan yerini sıkmaz, bütün gücüyle bastırmaz mıydı üzerine?
Sayfa 30Kitabı okudu
Aslında anlatmak, çok anlatmak, durmadan anlatmak istediği şeyi saklamak için konuşuyordu.
Sayfa 38Kitabı okudu
“Dünya karşısında, hayat karşısında, insanlar karşısında hâlâ bir çocuk gibi korkak ve beceriksizim. Hiçbir şey öğrenmedim, kitaplarda yazılanlar dışında.”
Sayfa 56Kitabı okudu
Oysa Sartre ne diyor: “Durmadan kendini anlatır acı, çünkü kendi kendine yetmediğini duyar. Oysa onun ideali susuştur.”
Sayfa 58Kitabı okudu
O zaman tabii birlikte... Şey yapılır... Birlikte tahammül edilir kısacası.
...
"Evet" dedi. Sonra "Birlikte tahammül etmek" diye tekrarladı kendi kendine konuşur gibi. "Ne hoş!"
Sayfa 99Kitabı okudu
Kulaklarıma dolan rüzgarın ve denizin sesi beni yavaş yavaş içinde bulunduğum zamandan, mekandan koparmaya başladı.
Sayfa 97Kitabı okudu
Kurtarmam gerekenler yok. Ama ben buradayım, tek başıma. Ve sanki ucundan, kıyısından yakalanabilecek bir şeyler hala var.
Sayfa 78Kitabı okudu
Gene de bir şey bekliyordum sanki; bıkmadan, yorulmadan bekliyordum. İyi mi kötü mü, hüzünlü mü sevinçli mi olduğunu bilmediğim o şey her gün biraz daha benden uzaklaşıyordu. Üstelik ne soğuğa ne o beklediğim şeye önem veriyordum. Hiçbir şeyin özlemi yoktu içimde. İçimde özleme, umuda ya da umutsuzluğa, sevince, acıya yer yoktu. Ne sıcak günlere kavuşmayı düşlüyor ne beni bırakıp giden annesinin, babasının yanına, Antalya'ya dikiş öğrenmeye giden sevgilimi, Zeynep'i özlüyordum.
Sayfa 72Kitabı okudu