İkircikliğin kurguya üstün bir dille yedirildiği olağanüstü bir yapıt. Berlin ile Babil, İsa ile Yahuda, Adem ile Havva, gece ile gündüz, Ateş ile su, doğmak ve intihar etmek, sığınılan liman olmak ve hunharca katletmek. Bunlardan daha öte bir ikircikliği konu edinmiş bir kurgu.
Psikoz ve şizofreniyi andıran bir karakter çatışması içinde olan karakter karşımıza çıkıyor. Hayran olunası bir sanatçı olan Wagner ile cinnetine ailesini kurban veren katil bir Wagner'ın gölgesinin içine hapsolmuş bir memur Friedrich Klein. Ülkesine sığamamış Klein (Al. küçük). Nefretinden suça batmış ve yalnızlığını başkalarının yalnızlığına refakatçi kılan çift karakterli zavallı memur.
Bu hikaye 0 ile 1'in hikayesidir. Caduceus'a tırmanan iki yılanın, Gündüz bile gökten ayrılmayan Ay'ın hikayesi; var olmanın ve yol olmanın bir olduğu, teslim olmanın esas mutluluk olduğunu yüzümüze aşk eden bir hikayedir bu. İnkar edenle koşulsuz iman edenin bir olduğu, yaşatan ile öldürenin bir olduğu; Habil ile Kabil'in kardeş değil, bir bütün olduğunun hikayesidir bu.
Bırak güreşmeyi! Yut bütün suyu, ne kadar canlı varsa okyanusta, bırak! Yaşasınlar içinde. Bacaklarının arasından çocuklar salma dünyaya, bu kısır çarka su taşımayı kes. Sevgine karşılık bekleme, mutluluk sevilmekte değil sevmektedir. Bedenine hapsolmuş ruhuna özgürlüğü tattır. Bırak debelenmeyi boşlukta. Düş! Hızını alabildiğine düş! Ancak böyle uçmayı öğrenebilir ruhun.
Hiç olunca var olacağız.
Oğuz Beyiniz
