Kendime ses bulana kadar her yol evim
Deniz bitene kadar her gemi seferilik
Oysa ölmek güzel dururdu bir kardeşin yerine
Yeryüzü ıslanırdı ikindi inince şehre
Bir duvara sırtını vermek gibidir bir şehre yaslanmak
Ey tarihi sırtında taşıyan ırmak, yüzümüze değen serinlik
Sen denizlere taşı bildiğin bütün aşkları
Onar kalbini aşktan yaralı kim varsa
Ey ırmak, ne zaman öpsem seni alnıma konuyor serin bir tebessüm
Şehri ikiye böler gibi böl bütün savruluşları Bir yanım baharda kalsın salkım saçak söğütler
Bir yanım düşte kalsın ay düşsün kalbime
Uzak nedir ki şimdi bir ırmak bir denizi öper durur sessizce..