Köpekler ve Allah
İsmail PelitKöpekler ve Allah Quotes
You can find Köpekler ve Allah quotes, Köpekler ve Allah book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
İyi bir şiir okuduğumuzda , şairin tuvalete gitmek zorunda olmayan , açlık nedir bilmeyen insanüstü bir varlık olduğunu düşünürüz. en sevdiğiniz şiirin şairini tuvalette ıkınırken hayal edin : şiir bu hayalin etkisiyle anlamını kaybediyorsa , ne anlamalısınız ?
Sayfa 188Kitabı okudu
Erkeğini nasıl sevdiğini , erkeğinin kendisi için ne kadar önemli olduğunu o anlatırken ben ağlıyordum. Kadın için ağlıyordum : kendisini şimdiden yıkmaya başlamıştı sevgisi , sonrasında toparlanamazdı. Erkek için ağlıyordum : sevdiği kadının tek mutsuzluk sebebi haline gelmişti , bunu bilse zaten yaşayamazdı. Kendim için ağlıyordum : hiçbir kadın benim için böyle ağlamazdı.
Sayfa 87Kitabı okudu
Zavallılığından bir kitaba sığınıyorsun. bir insanı dünyada hiçbir insan özlemiyorsa , o insan için dünya bitmiştir. seni özleyen biri var mı ?
Sayfa 182Kitabı okudu
Güce ihtiyaç duyduğum her an hafızamdan çıkıp gelenler niye beni güçten düşürüyor ?
Sayfa 127Kitabı okudu
dirilerin dirilere karşı sevgi göstermede cimri olması ne gösteriyor: sevmek çok tehlikelidir.
Sayfa 83Kitabı okudu
elimi kaldırdığımda elimi ruhumla birlikte kaldırdığım için dünya benimleydi, hayatın içinde oynayan bir insan yavrusu değildim.
Sayfa 17Kitabı okudu
böyle bir fiil yok, neden peki?
beğenmek fiilinin işteşli olmaması size ne gösteriyor? beğenmek de öpüşmek, sevişmek gibi işteşli bir fiile dönüşsün isterdim : iki varlığın birbirine aynı anda, birbirine denk bir tatminle inanması söz konusu olduğunda işteşli bir fiil gerekiyor.
Sayfa 11Kitabı okudu
Nietzsche
tanrı var ki ölüyor. onun var olduğunu biliyorum ki öldüğünü haber veriyorum.
Sayfa 60Kitabı okudu
Ayrı dünyaların insanıyız,
“akşam tarık’tan utana sıkıla arseniği alıp eve dönerken yanından geçtiğim insanlara baktım, bu insanlarla beni aynı dünyada tutan ne? bir ortak nokta arıyor insan. bir sınıftaki tüm öğrencilerin ortak noktası olacak en az bir gerçek vardır: hepsi hayatın okulda öğrenilmeyeceğini okulda öğrenmiştir. peki bu dünyadaki insanları, bu dünyada tutan ortak bir gerçek var mı? her birinin kabul ettiği en az bir gerçek bulabilir miyiz? ölümü dışarıda bıraktığımızda, hiçbir şey yok.”
Sayfa 180Kitabı okudu
“kendime mahkûmum, sen de. işte bu yüzden sana bakabilirim. sen de bana bakabilirsin. seni izlerim, senin beni izleyişini izlerim, kendimi senin gözünden görürüm, sana yansırım, bana yansımana izin veririm. gerçekliğim sana bağlı olur, sende devam eder, senin tarafından yorumlanır. sen de bana aktarırsın kendini, anlatırsın, sende yoktur, bende vardır. bende eksiktir sende tamdır, çoğalabiliriz: senin okuyacağın cümleler yazıyorum buraya çünkü kendime mahkûmum. senin tanıklık ettiğin bir gerçek var burada: o gerçeği sana gösterdikçe anlıyorum, hatta onu sana gösteremediğimde bile neden gösteremediğimi, neyi gösteremediğimi anlıyorum: kendimi öldürmek istiyorum çünkü sende devam edebileceğime, bu kitabın sayfalarında var olabileceğime, senin benliğinde bana bir yer açılabileceğine inanıyorum.”
Sayfa 191Kitabı okudu