Köpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni
Carl ZuckmayerKöpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni Gönderileri
Köpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni kitaplarını, Köpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni sözleri ve alıntılarını, Köpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni yazarlarını, Köpenick'li Yüzbaşı - Oturma İzni yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hoprecht - Willem, sen dünya düzeniyle uğraşıyorsun, bu günah, Willem! Bunu değiştiremezsin, Willem! Bunu değiştiremezsin ki, Willem!!
Voigt - Bunu istemiyorum zaten. Bunu istemiyorum, Friedrich. Bunu yapamazdım da, bunun için çok yalnızım... Ama böyle kırılmış olarak, anlıyor musun, Tanrının önünde durmak istemem. Ona hiçbir şey (yaşanmamış bir hayat gibi) borçlu olmak istemem, anlıyor musun? Onunla daha birşey yapacağım.
Sayfa 92Kitabı okudu
Orada da oturum alamayacağım...
- Az önce mezarlıkta, toprak parçaları tabutun üstüne yuvarlandığında, orada duydum, o anda çok sesliydi, sesliydi...
- Kim? Ne duydun?
- İç sesimi. Konuştu bana, biliyon mu, ve o anda herşeyin sesi kesildi dünyada, o anda işittim: Ulan, dedi - bir gün herkes gözünü yumacak (kelime olarak: poposunu sıkacak), sen de, dedi bana. Sonra, Tanrı babanın önünde duracaksın, duracaksın herşeyi (can vererek) uyandıranın önünde, onun önünde duracaksın işte, ve senin yüzüne soracak: Willem Voigt, ne yaptın hayatınla? Ve benim de orada demem gerekiyor ki: paspas, demem gerekiyor. Onları hapishanede örüyordum, ve sonra herkes üstünde tepiniyordu, demem gerekiyor. Ve sonunda (ömür bitip can çekişirken) hırıldıyordun ve boğuluyordun, birazcık hava uğruna, ve sonra bitmişti (ömrün). Bunları diyeceksin Tanrı önünde, lan. Ama o sana: Git burdan! diyecek. Kovuldun! diyecek! Bunun için hediye etmedim sana yaşamı, diyecek! Onu bana borçlusun! Nerede o? Ne yaptın onunla?! sakince Ve sonra, Friedrich - yine oturum alamayacağım.
Sayfa 91Kitabı okudu
- Bunları duymak istemiyorum, Wilhelm! Bunları duymam yasak - ben bir askerim! Ben bir memurum!! Etimle tırnağımla öyleyim, bunun arkasındayım ben! Bilirim ki, bizde yasa herşeyin üstündedir!
- İnsanın da üstünde, Friedrich! İnsanın üstünde, bedeni ve ruhu ile! Ve basar geçer (insanın) üstünden, sonra (insan) bir daha kalkmaz olur.
Sayfa 91Kitabı okudu
Şehri terk etmesi gerektiği, aksi takdirde turuklanacağini ögrenir...
Kız ufak bir aradan sonra
- Wilhelm amca, ama sen okumuyorsun ki (hikayeyi).
Wilhelm kitabı alır eline
- 'Gel benimle, dedi horoz. Ölümden iyisini heryerde buluruz.' (Bremen mızıkacıları kitabından)
Sayfa 78Kitabı okudu
Bu herif bir bisiklet sürücüsü, tam bir bisiklet sürücüsü! Aşağıya doğru tekme atar, yukarıya doğru kambur olur (eğilir).
Sayfa 72Kitabı okudu
Bazen sadece bir insan ararsın, konuşmak için...
Ben bunun için gelmedim. Tek istediğim tekrar bir insanla konuşmaktı. [...]
Biliyor musun, senden biraz daha olsa, ceza evlerine gerek duymazdık.
Sayfa 63Kitabı okudu
Resetin yaşı yok...
- Evet, bunu anlıyorum. Sorun değil, Wilhelm. Sen şimdi taa baştan başlayacaksın, öyle değil mi? İnsan her zaman taa baştan başlayabilir, bunun için hiçbir zaman fazla yaşlı değildir.
Sayfa 62Kitabı okudu
Dünya dışında olmak (mapus...)
- Ha şöyle. Otur bakalım. Gece burada kalıyorsun, orası kesin.
- Ama bilmem ki, olur mu bu. Rahatsiz etmek istemem.
- Saçmalama! Kusura bakma ama haklıyım, öyle değil mi?
__Bacanağının eşyalarını kapının önüne asar, geri gelir ve Wilhelm'e bakar__
- Ben öyle uzunboylu konuşmam, başaramam bunu. Senin benim karımın kardeşisin, yani sende bana aitsin. Her zaman hoşgelirsin evimize.
- Buna bir söz derim işte. Teşekkür ederim.
- Rica ederim. Otururlar Şimdi nasılsın, Wilhelm?
- Eh, idare eder. Tekrar başlaması gerek (hayatın). Ben şimdi (toplam olarak) on sene dünya dışındaydım, biliyor musun...
Sayfa 62Kitabı okudu
Ne derim her zaman! Dedi-kodu yok, gevezelik yok, yarısı yalan, diğer yarısı ise bizi alakadar etmez.
Sayfa 51Kitabı okudu
Herşey büyüyor...
- Tek kişilik hücredeyken geceleri kulağımı taşa koyardım. Önce uzun zaman birşey olmazdı - sonra sessizce bir çiseleme, bir çıtırtı, taşın taa içinden. Sonra dedim ki kendime şimdi büyüyor yine.
- Ne (büyüyor)? (Taşın içindeki) Solucan mı, yoksa kafanın icindeki kuş mu?
- Taş, Kalle (arkadaşının ismi)! Sen anlamazsın, daha küçüksün. Sanırsın ki, bina edilmiş ne varsa, kalıcıdır, ve sağlam olan sağlam kalır (sanırsın). Yoo, adam. Hepsi büyür, bir taş büyür tıpkı elmaçekirdeği gibi. Yalnız o kadar çabuk olmaz, ve kimse farketmez.
- Saçmalık be. (Kirli) Sakalların uzadığını farkedersin, ama başka hiçbir şeyi farketmezsin.
- Böylesi bir şehrin altında, tüm yapılar ve duvarları ile, altında toprak, kum, kil, ve su var değil mi? Ve bir insanın kafasının içinde, düşünceler var, ve kelimeler, ve görülen rüyalar, bunlar hep artıyor, hep büyüyor, sadece kimse bilmiyor, nereye varacak bu.
Sayfa 43Kitabı okudu