Kör Dilenciler yazarı Barış Güven in ilk kitabı. Bir öykü kitabı. Arkadaşımın tavsiyesiyle okuduğum hızlı ve keyifle okunan öyküler barındırıyor. Öykü okuyanlar yazanlar bilirler, zor iştir. Az sayfada isteneni anlatabilmek, dekoru, karakterleri, olay örgüsünü ve en nihayetinde derdini 30-40 sayfaya sığdırabilmek kolay değildir. Eksik ve hatalar romana göre daha gözle görünür olur. Yeteneksiz bir yazarı açığa çıkaracak en iyi alan da öykücülüktür bence. O nedenle iyi öykü yazarlarına her zaman saygım bir tık fazladır.
Yeni jenerasyon iyi öykü yazarlarında (en azından bana denk gelenlerde) sürekli psikolojik tahliller, kişinin varoluşsal bunalımları, çocukluk dramları, kaderleriyle hesaplaşmaları gibi ‘’ağır’’, bunalım ve zor okunan öyküler görüyorum. Hareketli, heyecanlı, komik veya gizemli kısa öyküler yazmak ne zordur mesela… Neyse zor konular bunlar.
Kör Dilenciler heyecanla, merakla okunan öyküler barındırıyor. Dünya görmüş, farklı kültürleri tanımış bir yazarın elinden çıktığı belli geniş bir zaman sıkalası ve coğrafyaya yayılan öyküler bunlar. Sayfaları çevirdikçe 20. yy Hindistanı, çocuk peygamberlerden, D. Lynch tarzı ‘Hakkari’de Bir Mevsim’e, sanki Rene Magritte düşlerinden, Osmanlı balkanlarına uzanan farklı tatta 6 öykü sizi bekliyor.
Yeni eserlerini bekleyeceğim, çalışmalarını takip edeceğim yeni bir yazarla tanışmanın keyfiyle Kör Dilenciler’i severek, beğenerek okudum ben.
