Korku
Stefan ZweigSözler ve Alıntılar
"Gözyaşları şimdi dışarıya akıyor, daha önce içerde birikip kalmıştır. İçerdeki gözyaşları dışarı akandan daha fenadır."
"İnsan yüzü görmek, birkaç saat kendinden kurtulmak, korkunun bu katil yalnızlığından sıyrılmak istiyordu."
Nihayet bir çiçekçi dükkanının vitrinindeki ayna önünde durup kırmızı güllerle, üzerinde çiy taneleri pırıldaşan menekşelerin ortasında, kendi güzelliğini seyre koyuldu.
Sayfa 27 - Yordam KitapKitabı okudu
The End
Utançların en büyüğü… İnsanın kendine en
yakın bildiği kimselere karşı duyduğu utançtır.
Sayfa 57 - Kitabın adı kesinlikle tuzak olmalıydı...
Gözyaşları şimdi dışarıya akıyor, daha önce içerde birikip kalmıştır. İçerdeki gözyaşları dışarı akandan daha fenadır.
Irene, artık hiçbir şey düşünmemek, sadece yaşamak, kendini uyuşturmak, kalbini boş ve saçma uğraşlarla doldurmak istiyordu. Artık eve tahammül edemiyor, kapıldığı dehşetten çıldırmamak için sokağa, insanların arasına karışmak zorunda olduğunu hissediyordu.
Sayfa 47 - Yordam KitapKitabı okudu
Sinirleri titrerken bir yandan gülümsemesi, neşeli görünmesi gerekiyor, bu yapmacık neşenin ne kadar büyük bir çabaya mal olduğunu kimseler anlamıyor, kendine hakim olabilmek için her gün boş yere harcadığı bu kahramanca kuvveti kimseler göremiyordu.
Sayfa 51 - Yordam KitapKitabı okudu