" Orkestra Dönülmez Akşamın Ufkundayız'ı girdi mi, müdavimler anlar gecenin sonunun gelindiğini. Patron dişlerini sıkarak bakar sahneye. Aman! Kimin umrunda! Hayvan herif ne anlar sanat müziğinden. Milleti şakır şakır oynatacağız diye imanımız gevredi şurada. 'Âlem güle oynaya gidiyor evine, bizden çıkanlar salya sümük' diye söyleniyor her akşam. Ben de bıkmadan her akşam Dönülmez Akşamın Ufkundayız'ı söylüyorum. Kov ulan! Bu şarkıyı söylüyorum diye kov beni sıkıyorsa. İncir çekirdeğini doldurmaz sebeplerle kapının önüne koyuldum bir sürü yerden, bu sefer hiç değilse 'prensip meselesi yüzünden kovuldum' derim. Prensip meselesi! Vay! Fiyakalı oldu ha! Dur, kovarsa böyle söyleyeyim sağda solda. 'Son şarkıyı beğenmediği için kovdu beni şerefsiz. Prensip meselesi kardeşim, son şarkı dönülmez Akşamın Ufkundayız olacak işte. Ben Müzeyyen Senar'ın anısına söylüyorum bir kere o şarkıyı. Saygı şeysinden yani. Nasıl da söyler ama! Çay içerken dinlesen sarhoş olursun.' "

Sayfa 27 - Alakarga yayınları

Kovulmadım, Ben Ayrıldım!Arzu Bahar