Hem ölümüne yalnız, hem de değil . Hem çoğul hem de ıssız bir vaha susamışlığı yaşamın gizli hazlarına karşı. Hem kendi çağının ötesinde, hem de kıskıvrak içinde kendi zamanının. Nihayetinde bir süre sonra “birbirinde yeni yeni yerler bulmuş” olanların sımsıkı örülü bağına da vuruyor bir yazgı kancayı hoyratça…
Ve yaşamıyor bu tufandan geriye kalmış kim varsa, o nasıl yaşasın...