Küçük Prens
Antoine de Saint-ExupérySözler ve Alıntılar
İnsanların içinde de yalnızlık duyulur.
Yetişkin insanlar rakamları pek sever. Onlara yeni bir arkadaştan söz etseniz, asla Öze değgin bir şey sormazlar size. Hiçbir zaman şöyle demezler: "Ses tonu nasıl? Hangi oyunları sever? Kelebek koleksiyonu yapar mı?" Hep şöyle sorarlar: "Kaç yaşında? Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası kaç para kazanıyor?" Onu ancak bu soruların yanıtını alınca tanıklarını sanırlar. Büyüklere "Pembe tuğladan bir ev gördüm, pencerelerinde sardunya çiçekleri, çatısında güvercinler vardı," deseniz, bir türlü kafalarında canlandırmazlar o evi. Onlara "Yüz bin franklık bir ev gördüm.” demek gerekir. "Ay ne güzel ev!" diye çığlık atarlar işte o zaman.
Gemisi batıp da koca okyanusun ortasında sal üstünde kalmış birinden çok daha yalnızdım.
- Eee, kelebeklerle tanışmak istiyorsam birkaç tırtıla katlanmam gerek.
…insanların hepsi de birbirine benziyor. Bu yüzden de biraz canım sıkılıyor. Ama sen beni alıştırırsan yaşamım aydınlanmış gibi olur. Tüm öteki ayak seslerinden farklı, tanıdığım bir ayak sesi olur. Öteki ayak sesleri yerin altına kaçırır beni. Seninkilerse, bir müzik gibi, inimden dışarı çağırır.
Güzelsiniz, ama boşsunuz, demiş yine küçük prens. Kimse ölmez sizin uğrunuza.
Konuşma yanlış anlaşılmaların kaynağıdır çünkü.