Bu çalışmanın adı, "Orda bir köy" tamlamasıyla başlıyor. Nasıl bilmeyiz bu sözü. Hani okullarımızda okutulan bir şiir vardı. Sözleri, "Orda bir köy var uzakta/ O köy bizim k.yümüzdür/ Gitmesek de kalmasak da/ O köy bizim köyümüzdür" diye süren bir şiirdi bu. Bu şiirin kulağa hoş gelen bir ezgisi vardır. Hangimiz bu ezgiyi duyduğumuzda köyümüzü özlemle anmayız? Ama bu denli basit olamaz, olmamalı bu iş. Köyüm köyüm deyip de köy için hiçbirşey yapmıyorsak, emek verip çalışmıyorsak örneğin, o köy bizim köyümüz olabilir mi? Bu çalışma, ne tümüyle akademiktir, ne de tezi olan kapsamlı bir çalışmadır. İşte bu ve benzeri sorularla köyüme, köylüme, küçük bir vefa borcunu ödemenin, değerbilirliğin ürünüdür bu çalışma. Benimkisi doğup büyüdüğüm, ekmeğini yiyip suyunu içtiğim bu topraklara kendi ölçümde değerini bilip sevgide bağlılık göstermektir. Kırşehir'in çocuğu yazar Hasan Kıyafet'in, "İnsanın önce doğduğu topraklara, sonra bütün insanlığa olan borcu bitmezmiş . " dediği gibi inanıyorum ki herkesin bu anlamda kökleri olan topraklara… bu toprağın insanlarına yapacağı bir şeyler kesin vardır. Benim de elimden buncası geliyor: Azımız çoğa sayılsın…
