Kur'an'da Kıyamet Sahneleri
Seyyid KutubÖne Çıkan Kur'an'da Kıyamet Sahneleri Gönderileri
Öne Çıkan Kur'an'da Kıyamet Sahneleri kitaplarını, öne çıkan Kur'an'da Kıyamet Sahneleri sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Kur'an'da Kıyamet Sahneleri yazarlarını, öne çıkan Kur'an'da Kıyamet Sahneleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Her insanın amelini (yahut kaderini) boynuna bağladık. İnsan için kıyamet gününde, açılmış olarak önüne konacak bir kitap çıkarırız.
Kitabını oku!
Bugün sana hesap sorucu olarak kendi nefsin yeter."
[İsra sûresi]
İbrahim Suresi
Şeytan: Bütün hileli ve aldatıcı, sorumsuz ve gösterişli, Kurnaz ve hain karakteri ile şeytan... Şeytan Allah'ın onlara Hakkı vaad ettiğini, kendisinin de onlara vaat ederek bu vaadinden caydığını itiraf etmektedir. Bundan sonra da onlara hain bir acı ve eleme sürüklüyor, tebaasından ettiğini çekiyor.
"benim sizi Zorlayacak bir nufuzum yoktu. Sadece sizi çağırdım, Siz de bana uyudunuz Şimdi beni ayıplamayın, kendi kendinizi ayıplayın."
Sayfa 305
O gun; kişi kardeşinden, anasından,babasından, karısından ve oğullarından kaçar. O gün onlardan her kişinin başından aşar bir derdi vardır.
Sayfa 58Kitabı okudu
VAKIA SURESI
İşte bu elbette en gerçek hakikattir. O halde büyük Rabbin ismini tesbih et ÷VAKIA 95-96. AYETLER÷
Sayfa 192
Kaf suresi 6-11. Ayetler
· Yeryüzünü de döşedik ve ona sabit daglar koyduk. Orada gönül açan her türden (bitkiler) yetiştirdık. Allah'a yönelen her kula gönül gözünü açmak ve ibret vermek için (bütün bunları yaptık). Gökten bereketli bir su indirdik, onunla bahçeler ve biçilecek daneler bitirdik. Kuılara rızık olması için birbirine girmiş,
küme küme tomurcukları olan uzun boylu hurma ağaçları yetiştirdik. Ve 0 su ile ölü toprağa can verdik, İşte hayata yeniden çıkışda böyledir.
Yeryüzü üzerinde yaratma, bitkileri bitirme, gökten inen sular ile çöl, ölü bir beldenin diriltilmesi tüm bu sahneler Allah'ın
diriltme ve kabirlerden bir çıkarma gücüne delalet eden, insanların gafil oldukları sahnelerdir.
Sayfa 119
İnsanda Âhiret Âlemi Düşüncesi :
Eski Mısır, Uyanık insan zamirinde fışkıran kaynağın ilk şafağına şahid olmuş, Ölümden sonra hayır ve şer' den hesap verileceğine, kötülük ve iyilik karşılığında adaletli ceza verileceğine dair ilk inanca sahip bulunmuştur. Bugünkü mevcut bilgimize göre bu akide oradan bu mamur dünyanın sırtında bulunan başka bir yere sıçramazdan Önce iki bin yıldan fazla bir zaman geçmiştir! Milâttan önce 2600 yılı civarında (Beşinci Aile Devirinde) -Eğer daha önce yok ise-Mısır'da bir âhiret inancı vardı. Bu âhiret âleminde hayra ve şerre ceza verili yordu. O zaman bu inanç, yalnız kâhinlere ve din adam larına münhasır değildi.
Millet arasında yaygındı. Bu yaygınlık gösteriyor ki, bu inancın kökleri bu tarihteı daha önceki zamanlara kadar uzanır.
Sayfa 4 - 5
“(Kendilerine:) “İşlediklerinizin karşılığı olarak şimdi afiyetle yeyin için” (denir).”
Ne lütuf. Aliyyül’l-Azim’den gelen bu ikram...
Sayfa 116 - Murselat Suresi 43. Ayet-i Kerime
Eski Mısır’da Âhiret İnancı :
Mısır'ın, kırk iki bölgeye bölünmüş olduğu düşüncesi hatıra geliyor. Sanki her hakim bu bölgelerden birini temsil etmektedir. Ölü mahkeme huzuruna çıkarıldığı zaman «Anubis» onu selâmlıyor, kalbini tutuyor ve onu alıp terazinin bir kefesine koyuyor. Diğer kefeye tanrıça «Ma'at» ya da Riştha'nın, heykeli konulmuştur. Sonra tanrı «Tot», sağ elinde kalem, sol elinde kâğıt terazinin yanma geliyor, tartının neticesini yazıyor, Öziris'e takdim ediyor. «Tot»un yanında yırtıcı «îmayît» vardır.
Bu, timsah başlı, aslan vücutlu bîr hayvandır. Hüküm giyen ölüyü parçalamağa hazır bekliyor. Bazı resimlerde mahkemenin özel bîr yerinde günahkârların atılmasına mahsus ateşler vardır. Terazideki kalb, ölünün hayatındaki amellerini temsil eder. Çünkü dünyada sahibinin yaptığı hayır ve şer her şeyi o görmüştür.
Sayfa 6
İnsanda Âhiret Âlemi Düşüncesi :
Îşte insanın içinden birbiri ardınca fışkıran bu kaynaklardan ahiret âlemi düşüncesi doğmuştur. Birinci kaynak insan şuuruna hayatın kıymetini gösterirken üçüncü kaynak, cinsinin kıymetini bilmesini, kevnî kuvvetleri hesaba katmasını, kevnî kuvvetlerin kendisi lehine işlemesini, kendisini bu kısa ferdî hayatla yok edip bitirmemesi arzusunu doğurmuş; ikinci kaynak da ona içini uyarmasını, ruhunda adalet duygusunu, rezilet ve faziletin neticelerine sağlam bir şekilde inanmasını işaret etmiştir, işte bu kaynaklar, insanlığın ta kendisidir. Onun derinliklerinin en derininde, ufuklarının en yücesinde bulunmaktadır..
Sayfa 3
Hâlbuki Bu İnsan :
İçi uyanmaya başlayınca hayrın karşılığını bulmamasından, şerrin cezasını görmemesinden üzüntüye kapıldı, bu hal onun zoruna gitti. Âdil bir ülûhiyet varlığıma iman, hayır ve şerre cezayı zaruri görür. Eğer hayır ve şerrin, karşılığı burada tam verilmiyorsa, elbette âhiret âleminde verilecektir.
Sayfa 3