"Demek ki insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar.Ama şimdi inanıyorum. Sen beni inandırdın... Seni seviyorum.Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum..."
Dünyanın en basit,en zavallı hatta en ahmak adamı bile,insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karmaşık bir ruha maliktir!..Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahlûku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz ? Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin niteliği hakkında söz söylemekten kaçtığımız hâlde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?