Kurtuluş Savaşı Destanı
Nazım Hikmet RanSözler ve Alıntılar
«Dörtnala gelip Uzak Asya'dan Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan bu memleket bizim.Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benziyen toprak, bu cehennem, bu cennet bizim. Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,yok edin insanın insana kulluğunu, bu davet bizim...Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim...»
Yok edin insanın insana kulluğunu bu davet bizim.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim…
Sayfa 107 - ÖzgünKitabı okudu
Zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyleri yoktur.
Sayfa 22 - ÖzgünKitabı okudu
O topraktan öğrenip kitapsız bilendir
Hoca nasrettin gibi ağlayan
Bayburtlu Zihni gibi gülendir.
Sayfa 58 - ÖzgünKitabı okudu
Onlar ki toprakta karınca suda balık havada kuş kadar çokturlar, korkak cesur cahil hakim ve çocukturlar ve kahreden yaratan ki onlardır
Sayfa 20 - ÖzgünKitabı okudu
Kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir ben ayrılıkların
Kimi insan ezbere sayar yıldızların adını ben hasretlerin
Sayfa 5 - ÖzgünKitabı okudu
"Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
ince küçük çeneleri,kocaman gözleriyle
anamız, avradımız, yarimiz,
ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen,
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız,
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki,
ve karasapana koşulan
ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıcakların
oynak ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar
bizim kadınlarımız."
Sayfa 86Kitabı okudu