Kurtuluş Savaşı'nda Alevi - Bektaşiler
Baki ÖzSözler ve Alıntılar
M.Kemal Ankarada Seymen Alayı ile karşılanmıştı.
Bir Alevi ve Ahi geleneği olan Seymen Alayı her zaman duzenlenmezdi.Toplum inancına göre "kizilca günlerde " düzülürdü.Yani ülkenin ulusca kutlanan bir bayramında.
Bu bir Oğuz geleneğiydi.
Tarih boyunca üç kez Seymen Alayının duzuldugu görülmüştür.
İlki Selçuk Beyin Han secilisinde
İkincisi Osman Beyin Bey secilisinde
Üçüncüsü ise M.Kemalin Ankaraya gelişinde.
Sayfa 54Kitabı okudu
İstanbul hükümetinin Anadolu’ya dağıttığı, halkın M.Kemal’e destek olmamasını isteyen fetvaların etkileyici olmayışı Anadolu Aleviliğinin Sunni halifeliğe bağlı olmayışından kaynaklanmıştır.
Alevilerin bu tutumunu Koçgiri Ayaklanması'nda da
görmek olası. Koçgiri Ayaklanması etnik içerik taşıdığı ve
padişah-halifoci Osmanlı'yla bağ kurduğu için Anadolu
Aleviliğinin desteğini sağlayamadı. Genelinde Osmanlı'ya
karşı Aleviliğin bir tepkisi vardı. Osmanlı korumasının arkasında
da bir emperyalist gücün olacağını biliyorlardı.
Koçgiri hareketiyse Türklüğe karşı ödünsüzdü. Kesinlikle
birlikte hareket etme yanlısı değildi, ayırlanma, ayrı devlet
kurma düşleniyordu. Türkiye'nin içinde bulunduğu koşullarda,
en uygun ve gerçekçe seçimin ne olacağı kestirilemiyordu
Özgür yaşama ve değişkenliğe alışmış olan Türkmen
kökenli Anadolu Alevileri İmparatorluğun resmi ideoloji
durumuna soktuğu Sünnilikle bağdaşmamışlardı. Aralarında
gittikçe kuramsal ve toplumsal ayrılık netleşiyordu.
Bu kuramsal ayrılık toplumsal nitelik kazandıkça, belli sınıfların
ideolojileri durumuna geldiler. Sünnilik Osmanlı
yönetici ve üst tabakaların, Alevilikse göçer ve yerleşikleşmiş
geniş Anadolu ve Rumeli köylüsünün ideolojisi oldu.
Artık Anadolu köylüsü hem toplumsal yapısı, hem de
ideolojisiyle aşağılanıyor ve kıyılıyordu. Osmanlı yönetimine
karşı tepki konumuna girmesi bu nedenlerle doğaldı.
Durumlarını kurtarmak için arayış içerisindeydiler. Osmanlı
yönetiminin ötesinde bir düzen, onlar için kurtuluştu.
Yeni Osmanlılar, Genç Türkler, İttihat ve Terakki ile M.
Kemal eylemlerinin içerisinde kitlesel olarak yer alışları
bu nedenleydi. Padişaha, halifeliğe ve emperyalizme karşı
savaşa girecek olan M. Kemal, böylece en doğal güç ve
kadrosunu Anadolu ve Rumeli Alevi-Bektaşilerinden bulmuş
oluyordu.