Ne zaman gökyüzünden sürü halinde geçen kuşları görse, nereye gittiklerini annesine sorar hep aynı cevabı alırdı Nurgül; "kuşların düğünü var." Bir arada bir yöne doğru uçan kuşların düğünü olduğuna inanmıştı. Şimdi de öyle olmalıydı. Başka türlü ne olabilirdi ki?
Ayrı yerlerde olsak da birbirimizi unutmayacaktık. Bunun için söz vermiştik ya... Ne demişti büyükler; "Gönüller bir olunca, mesafeler anlamını yitirir."