Poetika bilinemezciliktir. Ne şair ne okuyucu poetikanın serüvenini tam olarak çözebilir. Şifredir demiştik; bilinemezcilikten kastettiğimiz ilke şudur: Poetika hem zamansız-mekânsız hem ulusal-evrensel kimlik taşıyan bir sanattır. Bu nedenle şairin giysisi yoktur; hatta kendisi de yoktur. Nietzsche’nin hiçlik felsefesi buraya tam olarak oturmaktadır. Şair gündelik hayatta var olan eylemlerden münezzehtir. O bir kılığa girmiş ve rutin işler yapan memur ya da işportacı değildir. Özünü ve evrenseli kaybetmeden kendi giysisini giyen fakat “hiç” olabilen bir sanatçıdır. İşte poetika tam olarak budur.