Kuyruklu Yıldız Altında Bir İzdivaç
Hüseyin Rahmi GürpınarSözler ve Alıntılar
Evet, beyefendi, ölümden korkarım. Onun pek korkunç ve sıradan insanları ürküten bir şekli vardır. İşte ondan ödüm kopar. O can çekişmeler, o son nefes, ölünün rahat döşeğindeki başından ayaklarına kadar örtülü donmuş vaziyeti, sonra o hazırlıklar, camiden gelen o koca kazan, sacayak... O bahçenin ortasına çatılarak tüten ocak... Şekillerindeki kasveti hiçbir şeye benzetemediğim o teneşir, tabut... O toprak kaplar, lifler, pamuklar, aselbent, öt ağacı kokuları, ölü yıkayıcılar... O içten içe yürekleri yakan cemaat, o temize çıkarmalar, dualar, o feryatlar, o ahlar... Bu yaslı hazırlıklardan sonra sekiz on adımda bir değişen dört kişinin dindar sırtlarına binerek taze kazılmış o siyah çukurun başına kadar götürülmek... Daha sonra o cemaatin hüzün ve ibret dolu bakışları önünde iplerle bir ahiret çukuruna indirilerek bütün seni sevenler tarafından çürümeye bırakılmak...
O kadının yerinde olmak isterdim ಥ_ಥ
Hanımefendi!
İleri sürdüğünüz bütün şiddetli yasaklara rağmen ben sizi sevdim, seviyorum ve ömrüm oldukça seveceğim. Bu bir kere olup bitti. Gönlüm sizin maddi ve manevi güzelliğinizi bir kere şairlik göklerinin en yüksek noktasına çıkardı. Gönül tahtına oturmuş büyüleyici bir sultan oldunuz. Artık oradan sizi hiçbir şey, hiçbir kuvvet indiremez.
"Aman ya Rabbi! Daha yüzünü görmediğiniz bir kızı bu kadar sevmek... Garip şey... Dünyada neler oluyor?"
Sevmemeliydi, fakat bir kere olmuştu. Bundan sonra gökten melek inse aldanmayacaktı.
İnsanların aklı henüz her gerçeği kabullenecek derecede gelişmemiştir.
"Artık bu dünyadan ümit yok mu?"