"Kulu, hikmet-i ilahiden ayıran, sadece ince bir çizgidir. Allah, kuluna sonsuz yakınlıktadır ama kul Allah'tan sonsuz uzaktır. Bu çizgi, kulun önünde, elleri ile kazması gereken bir dağ gibi yükselir. Kul, toprağı kazar ama boşuna; dağ yerinden kıpırdamaz. Kul yine de Allah'ın ismini anarak kazmaya devam eder ve dağ ortadan kayboluverir. Zaten hiç orada olmamıştır." Frithjof Schuon (isa Nureddin)
Sayfa 31