Lanetli İkona
Bill NapierSözler ve Alıntılar
Kendini evrenin merkezi sanan zengin züppelerin kaprisine katlanmak istemiyordum.
Başımın üzerinde gördüğüm gökyüzünün güzelliğinden büyülenirken, altımızda uzanan ölçülemez derinliklerin gizemi beni korkutuyordu. İnsanların bir sevgi Tanrısı adına birbirlerine verdikleri acı ise bambaşka bir hayret ve dehşet kaynağıydı.
Uykuyla uyanıklık arasındaki o tuhaf dünyada gidip gelirken, Tanrı'nın böylesine engin bir tuzlu su krallığı yaratmasının amacının ne olabileceğini, okyanusların derinliğini ve o derinliklerde dolaşıyor olabilecek yaratıkları hayal etmeye çalıştım. Korkmamak mümkün değildi.
Silahlarına güven, kendi fikirlerini izle, kimseye fazla yaklaşma. Şimdi git. Tanrı seninle olsun; eğer gerçekten varsa.
Köyümdeki fiyona aklıma geldi; aynı yaşlarda, benzer bir görünüşe sahipti ama utangaç, nazik, iffetli ve neşeliydi. Kadınların nasıl bu kadar farklı olduklarını anlayamamıştım. "Ruhunu hiç önemsemiyor mu?" diye sordum.
Merakım ya bir hastalık ya da şeytanın bir armağanıydı.
Ah keşke ben de geçmişteki o kanun yapıcılardan, büyük askerlerden ve düşünürlerden biri gibi yaşayabilseydim!