Li sazîyên navnetewî yên weke Neteweyên Yekbûyî, Konseya Ewropa, Parlamentoya Ewropa, NATO û Konferansa Îslamê, tim û tim tê qalkirin ku bê wê çawa li hember teror û terorîzmê tedbîrê bistînin. Li parlamentoyên neteweyî, di hemû weşan û çapemenîyên welatan de, tim û tim qala terorê tê kirin; lê belê, tu carî behsa terora dewletê neyê kirin. Pîsporên lêkolîner û lêhûrîner jî, bi baldarî hewl didin ku dîyardeya mijara terorê û terorîzma navneteweyî veşêrin. Serê xwe pê re diêşînin ku terora dewletê bincil bikin. Halbûkî, teror hema wilo xwe bi xwe dernakeve holê. Pêwendîyeke wê yê dîyalektîk bi dîyardeya terora dewletê re heye. Vê çawanîya terora dewletê, bi biryargerîyeke qehîm di sazîyên navneteweyî de, di parlamentoyên neteweyî de, di navgînên ragihandinê, ên weke radyo, televîzyon, rojname û hwd. de tê veşartin. Dîyardeya ku gefan li mirovahîyê dixwe ne teror e. Îro, dîyardeya ku ji bo mirovahîyê talûke ya heri giring terora dewletê bi xwe ye…” “… Çapemenîya Tirk, di mijara pirsgirêka Kurdistanê de, weke şaxeke Rêxistina Îstîxbarata Neteweyî ya Tirk dixebit e. Ji ber vê yekê çapemenîya Tirk, alîkarekî polês ê bê îtîbar e. Ev alîkarî, alîkarîyeke weke hêzranîyekî polês û lêdaneke cendirmeyan e. Çapemenîya Tirk, di derbarê pirsgirêka Kurdistanê de ancax dikare tiştên ku dewlet û hukûmeta Tirk dixwazin binivîsîne. Çapemenîya Tirk, nikare tu nivîsan, tu tiştên ku ji hêla dewlet û hukûmetê ve neyê xwestin û raya giştî bi rastîyan bihîsîne, binivîsîne. Ku dewlet û hukûmet nexwaze raya giştî pê bihise nekarin tu nûçeyan bi raya giştî bidin bihîstin. Divê zanîngehên Tirk, partîyên sîyaseta Tirk, komele û sendîkayên cûr be cûr, sazîyên huqûqa Tirk, dadgeh û hwd., di heman çarçoveyê de bên nirxandin. Mînak, dezgehên darazê, dadgeh sazîyên ku bîrdozîya fermî bi awayekî nijadî bikartînin. Em dizanin ku tu lêkolînên zanîngehên Tirk ê teşeyî di derbarê pirsgirêka Kurdistanê de tuneye. Partîyên sîyaseta Tirk, li gel ku li pişta wan bi milyonan piştgirîya deng hene, em nikarin Tirkîyeyê bi awayekî azad şîrove bikin. Ne karin di derbarê pirsgirêkên Tirkîyeyê yên civakî, polîtîk û candî de bi awayekî azad plan û bername bê hilberandin.” Bi hêvîya ku kurdîya pirtûkê cihê xwe bigre!

Yazar:

İsmail Beşikçi

Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 38 dk.Sayfa Sayısı: 128Basım Tarihi: Ocak 2017Yayınevi: İsmail Beşikçi Vakfı Yayınları

ISBN: 9786059073271Ülke: TürkiyeDil: KürtçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

366gösterim

Yazar Hakkında

İsmail BeşikçiYazar · 42 kitap

Sosyolog ve yazar İsmail Beşikci 1939'da Çorum İskilip'te dünyaya gelmiştir. İskilip'te ilkokulu okuduktan sonra Çorum lisesini bitirerek, 1962 yılında Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi'nden mezun oldu. 1965-1971 yılları arasında Erzurum Atatürk Üniversitesi'nde asistanlık yaptı. Erzurum'da Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi'nde sosyoloji asistanı iken aynı bölümde sosyoloji doçenti olan Orhan Türkdoğan tarafından Marksist propaganda ve bölgecilik yaptığı gerekçesiyle 'ihbar' edilen Dr. İsmail Beşikci 12 Mart1971 döneminde sıkıyönetim mahkemelerinde yargılandı ve üniversite ile ilişiği kesildi. 1974 affıyla cezaevinden çıkar bu kez de Kürt sorununu işleyen düşüncelerinden ötürü yargılanır. Kürt sorunu üzerine araştırmaları ve yazılarıyla tanınan Beşikçi, 8 kez cezaevine girip çıktı ve yaşamının 17 yılı cezaevinde geçti. 12 Eylül askeri darbesinden önce 1979'da cezaevine girer ve 1987'de serbest bırakılır ancak davalar bir türlü peşini bırakmaz bu davalardan giydiği hükümlerle 1999'a kadar tutuklu kalır. 1999 yılında yapılan sınırlı yasal düzenleme sonucu tahliye olduğunda hakkında toplam 100 yıl hapis ve 10 milyar lira para cezası verilmişti. İsmail Beşikçi'nin 36 kitabından 32'si yasaklandı. Özellikle ErzurumAtatürk Üniversitesi'nde asistanlığı döneminde yaptığı çalışmalarla dikkati çekmiştir. Bu dönemde doktora tezi olarak hazırladığı "Alikan Aşireti Üzerine Sosyolojik Bir İnceleme" alanında ülkemizde yapılmış olan en önemli sosyolojik bilimsel bir çalışmadır. Öğretim üyeliği döneminde ülkemizde yaşanan öğrenci hareketleri de göz önüne alındığında çalkantılı bir döneme denk gelmektedir. Dönemin hükümeti tarafından (S. Demirel hükümeti) suçlanmış ve akabinde uzun yıllarını geçireceği hapishane hayatı başlamıştır.