Hayat, dalgaların arasında olanlardır, demişti bir keresinde. Garip bir şekilde bu, Viljar'a iyi gelmişti. Önemli olan rahatlamak ve dalgaların gelmesine müsaade etmekti. Hep geçerlerdi ve hep geri gelirlerdi.
Paniklediği belliydi. Tedirginlik, çaresizlik, korku... Bunları hissetmenin ne kadar kötü olduğunu biliyordum ama yine de en kötüsü umuttu. En sonunda her şeyin iyi olacağını söyleyen o küçük tomurcuk.