Mahz-ı Adalet
Doğukan YaşinMahz-ı Adalet Sözleri ve Alıntıları
Mahz-ı Adalet sözleri ve alıntılarını, Mahz-ı Adalet kitap alıntılarını, Mahz-ı Adalet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çünkü şüphe, gerçeğe giden yolun başlangıcıdır.
Her insan bir hikayedir okumasını bilene
"Vicdanı tarafından hesaba tutulurken insan, kendi mahkemesinde, hem hâkim, hem tanık, hem de kaleminin kırılmasını acıyla bekleyen bir sanıktır."
Ölümden bu denli korktuğumuz halde, ölüm hiç gelmeyecekmiş gibi yaşamı sürdürmemiz, en büyük tezatlığımızdır...
Derdin, sıkıntının içinde yetişen insanlar her şeyi çabuk kabulleniyor, her şeye çabuk alışıyorlar.
"Şunu öğrendim ki; insan, ne gözlerini yumduğunda ölüyor ne de çıplak bedeni o soğuk teneşire değdiğinde... İnsanın ölümü ilk, düşlerini, gülüşlerini kaybettiğinde başlıyor. Hayata karşı kaybetmenin verdiği o acının onu sessizleştirmesiyle devam ediyor. Sonrası, yaşayan bir ölü..."
"...
Hayli geç olsa da ben de anlamıştım, bu hayatta insan, sahip olduğu şeylerin nankörü, kaybettiği şeylerin bencili oluyor. Ondandır ki, gideni döndürmeye yetmiyor zamanın gücü. Ve gideni döner diye beklemeye, yetmiyor insanın ömrü."
Çünkü bir insanın yarasını ne kadar deşersen, o kadar savunmasız bırakırsın onu.
İnsanın elinden umudu, hayalleri gidince hiçbir şeyi kalmıyor. Tek tutunduğu o dal kırılınca, Dıral dedenin düdüğü gibi kalıyor ortada.
"Boşa kaybedilen her vaktin sonu umarım bize keşke ile geri dönmez..."
Gideni döndürmeye yetmiyor zamanın gücü. Ve gideni döner diye beklemeye, yetmiyor insanın ömrü. Zaten, kimi zaman tutunduğu bir umut oluyor ölümün eşiğine gelmiş bid insanı ayakta tutan. Kimi zaman sevdikleri... Bazı zamanlar da sevdiği...
Kaburgamın altına sakladığım o çocuğu kaybettiğimden beri ben, kendime düşman kesildim.
gözlerin inkara benzer ebrular keman olur
her kaçan yüzüne baksam katlime ferman olur
yüzünü görse bir kafir şüphesiz iman bulur
mah yüzüne bir nikap tut ben yandım el yanmasın
Fuzuli
Aşıktım sessizliğin verdiği huzura. Bazen de husursuzluğa... Sessizliğin de vardır bir lisanı.
Acıya alışan bir insanı hiçbir güç yıkamaz