Benim için bir umutsuzluk kitabıdır mai ve siyah. Ahmet Cemil ve onun bedbaht hayatı.
Kitabı okurken biraz da olsa bahsedilen o maviliği aradım fakat o kadar siyah vardı ki, ona hiç ulaşamadım. Tam bu sefer oldu, sanırım karakterimiz mutlu olacak dedim ama her seferinde, bir öncekinden daha çok yıkıldım. Eline attığı hiçbir işi rast gitmeyen Ahmet Cemil, yavaş yavaş elinde olan bir parça mutluluğu da kaybetti. Kitapta dendiği gibi'beş yıl önce yaşama uzun kumral saçları ile, ümitle aydınlık gökleriyle giren Ahmet Cemil'in yerinde şimdi yanakları çökmüş, dudakları yaşamının matem acısı ile kasılmış yıkık bir beden.. 'Kaybedilen bir baba, kaybedilen bir kardeş, yıllarca hayalini kurduğu eserini yok etme acısı ve belki de en önemlisi çok sevdiği Lamia' sı ile kavuşamama..
Oldukça dramatik bir Halit Ziya klasiği olan romanımız, okunmaya değer.
