"Ah, gençlik, yaşamın baharı, binilen atı hafifçe sıçratmalar, nereye gittiniz? İçimdeki acı, beni feryat etmeye sürüklüyor. Belki de, acıları bu kadar içten duymaktansa cansız bir varlığa dönüşmek yeğ olurdu. Bu olabilseydi eğer, kuşkusuz ben de, beni perişan eden acılarımın etkisiyle taşa dönüşürdüm."