Mantık Bilimi (Büyük Mantık)
Georg Wilhelm Friedrich HegelMantık Bilimi (Büyük Mantık) Gönderileri
Mantık Bilimi (Büyük Mantık) kitaplarını, Mantık Bilimi (Büyük Mantık) sözleri ve alıntılarını, Mantık Bilimi (Büyük Mantık) yazarlarını, Mantık Bilimi (Büyük Mantık) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aritmetikte sayılar kavramsız birşey olarak kabul edilirler ki, eşitlik ya da eşitsizliklerinin, e.d. bütünüyle dışsal olan ilişkilerinin dışında hiçbir anlamları yoktur ve ne kendilerinde ne de bağıntılarında birer düşüncedirler. Dörtte üç üçte iki ile çarpıldığında sonucun yarım ettiği düzeneksel yolda hesaplandığı zaman, bu işlem kabaca mantıksal bir betide şu ya da bu tasım türünün kabul edilebilir olup olmadığını hesaplamak denli çok ya da az düşünce kapsar.
Yargılarda ve tasımlarda işlemler başlıca belirlenimlerin nicel yanlarına indirgenir ve onlar üzerine temellendirilir; herşey dışsal bir ayrım üzerine, salt bir karşılaştırma üzerine dayanır,
bütünüyle analitik bir yordama ve kavramsız bir hesaplamaya çevrilir. Sözde kural ve yasaların, özellikle tasımların türetilmesi eşitsiz uzunluktaki çubukların onları büyüklüklerine göre yeniden sıralamak ve kümelendirmek için parmakla gösterilmesinden çok daha iyi değildir.
Kılgısal ve dinsel dünyaların tininin, ve olgusal ve ideal her türünde bilimin tininin yükseldiği şekillerin Mantığın şekli ile, tinin bu kendi arı özü üzerine bilincinin şekli ile karşılaştırması öylesine büyük bir ayrımı ortaya serer ki, bu ikinci bilincin birincilerde erişilen yüksekliklere baştan sona uygunsuz olduğu ve ona yaraşmadığı en yüzeysel irdelemenin bile gözünden kaçamaz.
Eğer Mantık Aristoteles'ten bu yana hiçbir değişime uğramamışsa -ve gerçekte modern mantık ders kitapları irdelendiğinde değişimler çoğu kez atlamalardan oluşur-, o zaman çıkarılacak vargı hiç kuşkusuz özellikle bütünsel bir yeniden-toparlama gereksiniminde olduğudur; çünkü tinin iki bin yıl süren çabaları onun için düşüncesi üzerine ve kendi içindeki arı özselliği üzerine daha yüksek bir bilinç üretmiş olmalıdır.
Genel olarak kavram, yargı, tasım, tanımlama, bölümleme vb. biçimlerinin kullanımında onların salt özbilinçli düşünmenin değil, ama nesnel anlağın da biçimleri oldukları imlenir. - Düşünce onda kapsanan belirlenimi öncelikle bilince yükleyen bir anlamdır. Ama, Anlak, Us nesnel dünyadadır, ve Tinin ve Doğanın evrensel yasaları vardır ki, yaşamları ve başkalaşımları kendilerini onlara uydururlar dendiği ölçüde, düşünce-belirlenimlerinin o denli de nesnel değerleri ve varoluşları olduğu kabul edilmiş olur.
Düşünce evrenin ilkesidir, evrenin özü düşünce
olarak belirlenecektir.