İletiler
" Babamı camda beklediğim anlar geliyor aklıma. Her akşam belki gelir diye bekler, gelen geçen arabalara sevinirdim ümitle. Ateşlenirdim özlemekten. Yemek yemezdim. Konuşmazdım..."
Yıldız Ertan
Masa Dergisi - Sayı 7 (Mayıs-Haziran 2017)
Kendi trajedisini görmekten ve onunla yüzleşmekten korkmayan yazarlardandır o. Bizlere içinde büyüdüğü aile ortamıyla ilgili ipuçları verir. Küçük burjuva bir sınıfa ait olmaktan hoşlanmadığını yazarken, onu asıl rahatsız eden, insanların ayrıştırıldığı sınıflandırmalardır. Yaşadığı bunalımlı yılların yarattığı ağırlığı, imdat çığlıkları misali kitabına aktarır. Kendine bir türlü yer edinemeyişini, çarkın bir parçası olamayışını, tüm kalıplaşmış yargılara, ezberci düşünce sistemine, şekilciliğe karşı duruşunu betimler kalemi. Şu yazısında da özetlediği gibidir aslında ve bence çağa dair söylenecek her şeyi söylemiştir;
''Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla bağdaşan hiçbir yönüm yok. Aranızda dolaşmak için giyiniyorum. Hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için. Aranızda dolaşmak için çalışıyorum. İstediğimi çalışmama izin vermediğiniz için. İçgüdülerimi hiçbir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiçbir caba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz. Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İş yerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunların dışındayım.'' 
Tezer Özlü Masa Dergisi - Sayı 7 (Mayıs-Haziran 2017)