Mâverdî'nin Siyâsetnâmesi Sözleri ve Alıntıları
Mâverdî'nin Siyâsetnâmesi sözleri ve alıntılarını, Mâverdî'nin Siyâsetnâmesi kitap alıntılarını, Mâverdî'nin Siyâsetnâmesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çünkü sır saklamak, amaca ulaştıran en güçlü vasıta ve düşmanın hilesine karşı alınabilecek en etkili tedbirdir.
Peygamber (salât ve selâm üzerine olsun) şöyle buyurmuştur: “Hiç kimse
kendi görüşü sebebiyle mutlu, istişare etmekten dolayı da bedbaht olmaz.”
Filozoflardan biri: “İstişare doğru yolun ta kendisidir. Kendi görüşünü
yeterli bulan kendisini tehlikeye atmış olur.” der.
Şöyle denilmiştir: “Kimin sözü çok olursa günahları da çok olur.” Kişinin
kendi güzel sözlerinden ve doğru konuşmasından hoşnut olması uygun değildir. Çünkü bundan hoşlanması çok konuşmasına yol açar. Denilmiştir ki: “Kendi sözü hoşuna giden kimsenin işi yolunda gitmez.”
Filozoflardan biri “Sana gösterilecek vefa, senden gelecek mükâfat kadar
olur.” demiştir.
Anlatıldığına göre Fars hükümdarlarından biri bir yazı yazıp bunu vezirine verir ve: “Öfkelendiğim zaman bunu bana ver.” der. Orada şöyle yazılı
idi: “Senin öfkeyle ne işin var? Sen bir ilah değil, ancak bir beşersin. Yeryüzündekilere merhamet et ki gökyüzündekiler de sana merhamet etsin.” O [Fars hükümdarı] bunu, sadece kötü sonuçlarından ve büyük zararından endişelendiği için öfkesi yatışsın diye yapıyordu.
Filozof hükümdarlardan dördü yaydan atılmışçasına dört söz söyledi:
Rum hükümdarı “Âlimlerin ilminin en üstün mertebesi susmaktır.” dedi.
Fars hükümdarı “Bir söz söylediğimde, ben söze değil, söz bana hâkim
olur.” dedi.
Hind hükümdarı “Gücüm, söylediğim sözü engellemekten daha çok
söylemediğim sözü engellemeye yeter.” dedi.
Çin hükümdarı “Konuşmaktan dolayı pişman oldum ama susmaktan
dolayı hiç pişman olmadım.” dedi.
Çünkü kötülük yapan kişi kendisini yalnız hisseder.
Filozoflar şöyle demişlerdir: “Başkasının görüşünü kendi görüşüne destek kılman aklının kemâline bir alâmettir."
Denildi ki dil, insanın ölçüsüdür. Konuşmak isterse çok konuşmaktan kaçınmalıdır. Çünkü çok konuşup da çok pişman olmayan kimse azdır.
Kişinin, kendisini oyuna getirmek için yağcılık yapanlarla, samimi olarak öğüt veren doğru sözlü vefakâr kimseleri birbirinden ayrı tutması gerekir.