Mavi Kuşaklı Defter
Özlem Ayşe ÇiçekMavi Kuşaklı Defter Sözleri ve Alıntıları
Mavi Kuşaklı Defter sözleri ve alıntılarını, Mavi Kuşaklı Defter kitap alıntılarını, Mavi Kuşaklı Defter en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne talihsiz bir gün. Ne karanlık bir gece. Onu başkasının gülüşünden öperken görünce canı yanan bir ben miydim?
Uyuyunca geçse keşke yaralarımız.Uyuyunca büyüyen tek şey yara kabuklarımız...
"sence biz seninle, bir çiçeğin mutluluğunu yakalayamaz mıyız?"
Bilemiyorum belki de başkası vardı senin içinde..
Senden gizli bana görünür bir biçim de..
Özlem Ayşe Çiçek
Menekşelere baktı. Hepsinin kökü neredeyse dışındaydı. Bu saksıların içinden kaçıp kurtulmak için can atıyor gibi bir hâlleri vardı.
Merhaba balım...
İşe en arkadaki menekşelerden başlayacağını biliyordum. Sen kimsenin yalnız hissetmesini sevmezsin. Ne oldu? Yerlerini mi samimiyetsiz buldun? Yabancı mı duruyorlardı topraklarına? Onlara bahçede yeni bir ev mi kuracaksın ? Onları sesimle besleyip gözlerinin bal ışığına mı bulayacaksın ? Ellerini onların üzerinde gezdirip bir çocuğu kucaklar gibi mi kucaklayacaksın ?
Kim bilir hangi karanlıkta kalmıştı da ışıksız uyuyamıyordu? Kim bilir hangi karanlık onu her gece yutuyordu?
Gün ışığı gözlerini alıyordu. Güneş sanki her gün onun kirpiklerinden doğmaya başlıyordu.
Mavi kuşaklı defterlere kusuyorum çiçekli ağrılarımı. Kitaplarımın arasında saklıyorum yara kabuklarımı. Ellerimde kağıt kesikleri... Nereden buldum ben bu yüzüme hiç oturmayan gülümsemeyi? Ne zaman sevilmek istesem hiçleşiyorum. Koskoca bir hiç kimseyim ben. Öyle yokum ki kendimi bile kendime koyamıyorım. Hayatım boyunca sevilmeden yaşadım. Hep eksiktim. Tam nasıl olunur bilmiyorum. Herkesin bir yarısı var mı sahi? Yaşayanların beni sevmediği belli... Ölü adamlar beni sevecek mi?
Kapının aceleci çalışları onu uyandırmıştı. Bahçeye açılan kapının, gazete kağıtları arasından süzülen ışığı dudaklarını ısıtmıştı.
Sayfa 25Kitabı okudu