Herkesin bir hikâyesinin olduğu zamanlar kaybolmasın diye yazı var. Yazdıkça, yazının da bir hikâyesi oluyor hepimize dair. Doğrudan, gördüklerini göz kırpmadan anlatanlar eliyle yürüyen düz yazının en kadim şubelerinden olan öykü, insan yaşadıkça devam edecek elbet. İnsan konuştukça, davrandıkça, yetemedikçe devam edecek. Ses alıp ses verecek insanla birlikte öykü de. Bir kumaş parçasına yüklenip gelen ânı, bir vakti düğümleyip çözen türküyü öyküler yeniden hayatımıza katar. Anlatma isteği, anlatma biçiminin önüne geçse n’olur? Asl’olan kayıt altına almak, gördüğünü göstermek, duyduğunu duyurmak değil mi? Gülten Doğruyol İncesu, kendi içsel yolculuğunu – bazen kendini okurun da yerine koyarak- samimi, sade bir dille anlatıyor. Şiir; görüneni perdeler, gölgeler, yarım bırakır. Hikâye; herkese dokunan bir olayı, durumu, gerilimi günlük konuşma dilinden kopmadan ortaya koyar. Gülten Doğruyol İncesu; her gün önünden geçip gittiğimiz bir köşe başını, rastladığımız bir olayı başka bir gözle aktarıyor bizlere. Retorik kaygısına düşmeden, anlatmak istediğinin önüne set çekmeden yapıyor bunları. İncesu’nun metinleri yapıştırma, kolaj, sentetik değil; hepimizin tanık olacağı durum ve olaylar eşlik ediyor bizlere. Hiçbirimizin görmediği bir köşeden rasat ediyor ortamı İncesu. Dil, yaşanılan, tanık olunan olay ve mekânlara uygun biçimde akıyor, zorlama yok. Sürpriz yok, hepimizin tanık olacağı bir olayı kendi iç dünyası ve bakış açısı içinde ortaya koyuyor. Önümüze çıkan ‘mendil’in serüveniyle, insanlar içinden akarak başka başka mekânlara taşınarak biz de akıp taşınıyoruz. Bu öykülerin öznesi ‘insan’, insan bir görüntü, yama, gölge değil; bir hâtırat, coğrafya, sokak, kumaş. İncesu’nun öyküleri bizimle birlikte hayatı adımlıyor, tökezlerim diye korkmuyor; çünkü büyük sulara girip boğulma derdi yok; yaşadığını yaşatıyor, gördüğünü gösteriyor, bize dünyanın o eski güzel huylarını yeniden hatırlatıyor.Başta şiir olmak üzere, öykü ve romanda ‘insan’ın çekildiğinin konuşulduğu bugünlerde eski dünyadan alınmış bir mektup gibi okudum ‘Mendil’i. Öyle sahici, öyle içten ve insandan yana kaygılı…

Yazar:

Gülten Doğruyol İncesu

Tahmini Okuma Süresi: 2 sa. 50 dk.Sayfa Sayısı: 100Basım Tarihi: Ekim 2018Yayınevi: Ses ve İz Yayınları

ISBN: 9786052358108Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Hikaye (Öykü)

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

326gösterim

Yazar Hakkında

Gülten Doğruyol İncesuYazar · 3 kitap

Şair Gülten Doğruyol İncesu, evi, barkı, ekmeği, aşı, dostluğu Anadolu kokan Doğruyol ailesinin bir bireyi olarak, Ardahan Hanak'ta doğdu. Evli ve bir çocuk annesi. Lise öğrencisi olduğu bir bahar sürecinde başladı şiir yazmaya. "ILGIT" ve "YÜREK KUYUSU" şiir kitaplarının yazarı, şiirlerinde, hayatı, insanı, umudu, aşkı, kavgayı ve mücadeleyi anlatıyor. Halk şiirinin tınıları, türkülerin, ağıtların ve doğanın gücüyle, dünyada hâlâ bir yerlerde saklanan umudun şarkısıyla geniş kesimlere seslenen şair Gülten Doğruyol İncesu'yun 3. yeni şiir kitabı "MERHABA MAVİ" şiir kitabına 1 Ekim 2014 tarihi itibariyle kitapçılardan ulaşabilirsiniz. Yeni eseri "MERHABA MAVİ", "ILGIT" ve "YÜREK KUYUSU" şiir kitaplarının sahibi, Şair Gülten Doğruyol İncesu'ya başarılar diliyoruz...