Mevlana'da Sevginin Yolu
Nigel WattsMevlana'da Sevginin Yolu Gönderileri
Mevlana'da Sevginin Yolu kitaplarını, Mevlana'da Sevginin Yolu sözleri ve alıntılarını, Mevlana'da Sevginin Yolu yazarlarını, Mevlana'da Sevginin Yolu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Dünya ve kumlar yanıyor. Yükünü yanan kumlara ve yolların toprağına daya,
çünkü aşk ile yaralanmış herkes
bunun izini yüzünde taşımalı ve bu yara görülmeli. Bırakın kalbinizin yarası görülsün, çünkü sevgi yolunda yürüyenler bu yaralarından tanınırlar."
Hazret-i Muhammed (sav)
"müziği anlamak için" diye ekledi" onu kulaklarınla değil ruhunla dinlemelisin"
Onun dudaklarındaki sessizlik en güzel müzikti; bir bakışı insanı kendinden geçirmeye yeterliydi.
"insan yaşadığı hayta uygun şekilde ölür"
"Beni aramaya başladın ama hâlâ bulabilmiş değilsin.” Şems’in gölgesi yarı karanlıkta titreşiyor gibiydi. “Buldukların yalnızca benden geriye kalanlar.”
Dünyanın zindanında dokuz yıl kalmıştı ve artık ruhu özgürlük ihtiyacıyla acı içinde yanıyordu.
Öğretmek istediğin sürece sessiz kal.
Arayışını bırakmadan aradığı şeyi bulamazdı.
Ufuğa ve her birinizin içine işaretler yerleştirdik.
“Rum’un Celal’i kendine gel. Dinden dönmenin eşiğine geliyorsun. Küfre sapan Hallaç, bir insanı Allah’la bir tutmaya kalktığı için ölene kadar taşlanmıştı.”
Celal, “Hallaç, ‘Ben Allah’ım’ dediği için şehit edildi,” dedi. “Küfre mi sapmıştı? Eğer Hallaç, Hallaç olsaydı, evet, küfre sapmış olurdu ama ‘Ben Allah’ım,’ diye bağırdığında ortada artık Hallaç yoktu. Varolan tek şey Allah’tı. Aynı şekilde artık Şems yok: ondan geriye tek bir iz bile kalmadı. Şems gibi bir insana baktığınızda onu görmez, kendinizi görürsünüz. Varolmayan birisine saldırırken dikkat edin, çünkü hançerinizi kendi bedeninize saplarsınız. Bir aynaya yumruk attığınızda kendinizden başka kimseye saldırmış olmazsınız.”
Adam lütufkâr bir tavırla, “Ben bir devenin taşıyabileceği kadar çok kitap okudum,” dedi. “Ve bu kitaplardan hiçbir tanesinde müziğe dini kanunlar tarafından izin verildiğine dair bir tek satıra bile rastlamadım.”
Celal yumuşak bir şekilde, “O halde dostum,” dedi. “Bütün bu kitapları, onları taşıyan deve gibi okumuşsun.” Celal'in müritlerinden gülüşmeler yükseldi, ama O bir bakışıyla onları susturdu. Yine yumuşak bir tavırla, “Müziği anlamak için,” diye ekledi. “Onu kulaklarınla değil ruhunla dinlemelisin.”
Felsefe çok güzel bir tuzaktı: Eğer onunla fazla oynarsan parmakların içine sıkışırdı.