Kafka laan bu bir kadin sevmis ve ona bilmem kaç küsür sayfalık kitap yazmış ne efsanedir şimdi diyerek büyük beklenti içine girip öyle okuduğum için beklentilerim karşısında sönük kaldı malesef.
Milena ve Franz
Milena ve Franz'ın aşkı resmen Osmanlı gibi oldu
-Kuruluş
-Yükselme
-Çöküş
İçeriğine girmiyorum Spoiler olabilir :)
-----
Kitabı keyifle okudum ama bedenim ikiye bölündü. Biz daha bir arkadaşın mesajlarımızı okumasına kızarken dünyanın yarısı mektupları okuyor trajikomik.
Ve burada tabii ki en büyük teşekkürü Max Brod'a etmemiz lazım ihaneti olmasaydı nasıl okuyabilirdik Kafka'yı. :)
Milena'ya Mektuplar.
Nasıl başlayacağımı, ne söyleyeceğimi bilemiyorum kalbimi oradan oraya koşturan, kimi zaman üzerine toprak atıp ölüm süsü veren, kimi zaman kır çiçekleriyle süsleyen bu kitap hakkında. Büyük umutlarla başlayıp güzel sonuçlarla bitirdiğim bu kitap bana çok şey tattırdı.
Çevremde çokça erkek olmasına rağmen onların dünyasına
Franz'dan nefret etmemi sağlayan derleme. Edebî kişiliğe saygım çoktur ama karakteri beni ondan uzaklaştırdı. Uzun süre Kafka okumamama neden olacak bu, eminim.
Kafka'yı yakından tanımak adına biçilmiş kaftan. Milena'nın mektupları bulunamadığı için kitapta yer almıyor. Keşke olsaymış diyor insan. Pek çok alıntı yapılabilecek cümle var. Ancak genel anlamda sıkıcı geldi bana. En nihayetinde mektup tabi. Kafkanın romanlarını okuduktan sonra okumak daha mantıklı olabilir...
İçinde Milena'nın cevaplarını barındırmadığı için yarım kalmış bir sevgi derlemesi. Kitap demek haksızlık olur; ne Kafka'nın ne de onun mektuparını yayınlayan ahlak yoksunu Max Brod'un böyle bir iddiası olurdu sanırım. Veremden ölmeseydi sonu Sadık Hidayet gibi olurdu herhalde Kafka'nın.
babasıyla olan ilişkisi sebebiyle bilinçaltında kendini bir böcek olduğuna o kadar inandırmıştır ki; milena'ya yazdığı mektupların birinde (dönüşüm ve yargı romanlarında olduğu gibi) yine bu metaforu kullanır.
milena ise etrafındaki hayatla ilgilenmesini sağlayan kertenkeledir.
