Bir gün gelmen gerekliliği ortaya çıkarsa ve senden gelmeni istersem bunu hemen yapacağın umudunu bırak bana. Fakat şimdi gelmezsen daha iyi olur zira yine geri dönmek zorunda kalacaksın.
Ama lütfen Milena, lütfen beni dinleme ve ne olursa olsun bana her gün yaz, çok kısa, bugünkü mektuplarından daha bile kısa olabilir, isterse iki satır, tek satır, tek bir kelime olsun ama onlardan mahrum kalırsam korkunç bir acı çekerim.
Neden mi olamıyorum? Şu son günlerde içinde bulunduğun perişan durumu hatta Viyana'dan ayrılmak zorunda kaldığını görmek beni üzüntüden yıkardı da ondan.
Niçin örneğin sandalyende veya masanın başında oturduğun veya uzandığın ya da uyuduğun zamanlar seni, yüzünü bütün açılarıyla seyreden odandaki o mutlu dolap olamıyorum sanki?