Milliyetçiliğin Kara Baharı
Tanıl BoraSözler ve Alıntılar
Serbest Piyasa Ekonomisinin Milliyetçilikle İmtihanı
Liberal milliyetçilik söyleminin temel etmenlerinden birinin, ekonomiyi, millî pazarı/piyasayı bir millî gurur kaynağı olarak işle(yebil)mesi olduğunu belirttik. Bu gururun kaynağı, millî ekonominin uluslararası alanda ölçülen mukayeseli konumu değildir - bu tıpkı ‘millî ekonomi’ kavramı gibi eskimiş bir ölçüttür. Liberal milliyetçiliğin gurur kaynağı, yerli piyasanın global piyasaya eklemlenme ve dünya piyasalarıyla aynılaşma düzeyidir. Bu düzey de kendisini en iyi tüketim alanında gösterir. Bu devirde “muasır medeniyet seviyesi”nin, “evrensel kültür”ün de göstereni tüketim kültürüdür.
Sayfa 114Kitabı okudu
Marx’ın dini “ruhsuz dünyanın ruhu” diye tanımladığı gibi, geç-modern (veya postmodern) dönemdeki milliyetçiliği “yurtsuz dünyanın yurdu” diye tanımlayabiliriz!
Gayet 'Batılı' bir biçim arzeden bu 'İslâm misyonerliği' eğiliminin, 'ışığı götürme' pozitivizminin yanında elbette (kolonyalist-emperyalist demeyelim) 'fâtihçe' bir tarafı da var. Laik de olsa, 'fundamentalist' de olsa İslâmî 'hizmet, Türkiye'nin bu coğrafyadaki 'doğal liderliğinin', rehberliğinin bir vetiresi olarak algılanıyor.
GİRİŞLER 993 - MİLLİYETÇİLİĞİN KARA BAHARI
Milliyetçilik son demlerini mi yaşıyor; 1990'lardaki kabarışı, ölüm öncesi can havliyle yaptığı bir son atak mıdır? Modern çağın sona erdiğini düşünenler, modernleşmenin bir vetiresi olan milliyetçiliğin ve millî devletin de hitâma ermesini bekliyorlar. Ne var ki, millet ve milliyetçilik sadece modernliğin bir bileşeni değil; postmodernliği en kopuşçu biçimde tasarlayanlar açısından bile, modernlik-sonrasına devreden, etki eden bir gerçeklik/kurgu...
Hiç Aydınlık Tarafını Görmedik Çok Şükür?
