“Ağlamak güzeldi,
Aşk acıtıyordu..
Akşamlar yorgundu,
Herkes yaralıydı..
Kalp ise unutmazdı..
Şehirler, sokaklar terk edilmek içindi,
Yol arkadaşları çekip giderdi..
Ayrılıklar bitmezdi,
Tutunamasakta, güller solsa da bir çocuk sevebilirdik..”
“Göklerin merhamet dolu olduğuna inanıyorum..Bizde nefsimizin beton çatısını tepemize dikmiş, yaşamayı öldürüyoruz! Merhamet..Alem bu temel üzerinde! Eğer, toprağa, tohuma, hatta kire, lekeye merhamet olmasaydı, su olur muydu?”