Beni unut! Oturma iznin olmadığı için biz yokuz"derdin hep,sana kızardım.Şimdi hak veriyorum,biz yokuz;ömrümüz,kelebekler kadar.Geriye bakmadan kendine yeni bir hayat kur ve beni unut,bol şans sana."
Çaresizlik insanın çırasını kısar, verilecek cevabı kısıtlar ; yokluk insanı susturur, elini de kolunu da bağlar, insana fukara denmesinin diğer nedenidir yokluk ama bütün bunlara rağmen sevgiyi besleyecek umut hep olmuştur.
Bir halkın yarısı yoksa diğer yarısı da otoritesini sağlamlaştırmak ve güçlendirmek için uçkuruyla uğraşıp durur, o zaman bu kültürün derinliği ne işe yarar?
Ah hayat, böyle yaşamak kader olmalı, böyle yaşamak bazen mecburiyet... Ne yapabilirim ki her defasında beterin beteri var diye kendimi şartlandırıp şükretmekten başka çarem yok.