Stefan SWEİNG'in bu eserinde Mürebbiye,Yaz Novellası,Geç ödenen borç, Kadın ve Yeryüzü adlı dört öyküden oluşmaktadır.. özellikle Kadın ve Yeryüzü tam bir betimleme ve Natüralizm barındırıyor..Bu anlamda bir alıntı her şeyi özetliyecektir..
rüzgâr uğultusuyla göğsümü temizliyordu ve ben kendimi ayrı ve duygusal hissetmiyordum. Âlemdim ben yalnızca, kasırgaydım, sağanaktım, doğanın refahındaki varlık ve geceydim. Ve sonra, her şey yavaş yavaş sakinleştiğinde, şimşekler ufukta mavi ve zararsız gezindiğinde, yıldırım babacan bir azarlamayla gürlediğinde, yağmurun hışırtısı etkisi azalan rüzgârla aynı ritmi tutturduğunda, o zaman bana da bir sessizlik ve yorgunluk çöktü.
