Stoa felsefesini benimseyen Seneca sadece 75 sayfada bize anlatmak istediğini anlatmış gibi gözüküyor.
Eser 2 farklı bölümden oluşuyor:
-“Mutlu Yaşam Üzerine” olan ilk bölümde mutluluk ve erdemin beraber olacağını ama hazzın tamamen karşıt bir durum olduğunu anlatıyor. Hazzın mutluluğu oluşturduğunu düşünen ve savunan Epikuros’u sürekli eleştiriyor. Açıkcası bu durum Epikuros okumamı teşvik etti. Birbirine tamamen zıt düşünceleri olan insanların iki taraflı da okunması gerektiğini düşünüyorum.
-“Yaşamın Kısalığı Üzerine” olan ikinci bölümde ise zamanımızı boşa harcağımız için aslında fazlasıyla yetecek olan yaşamın bize ne kadar kısa geldiğini anlatıyor. Bu bölüm beni daha çok etkiledi. Üzerinde düşünmek istemediğimiz durumları, farkında olup ama farkında değilmiş gibi davrandığımız konuları güzelce yüzümüze vurmuş.
”Kimse yıllarını yerine koymayacak, kimse sana yıllarını geri vermeyecek. Ömür başladığı yoldan gidecek, ne kendi rotasını değiştirecek ne de dümeni tümüyle eline alacak. Gürültü yapmayacak, hızına dair seni uyarmayacak, sessizce kayıp gidecek…”