O zaman yalnız ve yalnız içinde yaşadığı dakikanın önemi olacaktı. Artık gelecek diye bir şey bulunmayacaktı. Zaten hiç bulunacak mıydı böyle bir şey? Gelecek!
Her şeye dayanacak güçteyim. Ama burada beklemek, zaman geçerken, yıllar akıp giderken, yaşam değişirken burada çürümek, bıktım artık. Olabilir mi bu? Tüm düşüncelerimi kovmak istiyorum. Düşüncesiz olmak, ilgisiz ve bomboş.