on sekizinci yüzyıl sonuna kadar düşünürlerin büyük çoğunluğunun müziği aşağı seviyelerde bir sanat türü olarak gördüğü, hatta taşıdığı değer bakımından şiir, tiyatro, mimari, heykel, resim gibi büyük sanatlarla kıyasla-namaz kabul ettiği unutulamaz.