Müzmin Bekar
Katie HeaneyMüzmin Bekar Gönderileri
Müzmin Bekar kitaplarını, Müzmin Bekar sözleri ve alıntılarını, Müzmin Bekar yazarlarını, Müzmin Bekar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İki insan birbirinden, ikisinden birinin diğerinin elini tutabileceği kadar hoşlandığını nasıl anlar? Bir insanın kendini, bu riski alabilecek kadar rahat hissedebilme noktasına nasıl geldiğini hiç anlamamışımdır.
Birinin bir diğerine, seks yaptığı takdirde çok daha rahatlamış, daha eğlenceli, daha mutlu ve daha iyi hissedeceğini söylerken gördüğümde, o insanın bir budala olduğunu anlıyorum ve bu kişiyle daha fazla konuşmak istemiyorum.
Ben birini ikna ederek kendi tarafıma çekebilecek biri değilimdir, iyi bir saldırgan değilimdir. Bir deniz feneri değilimdir.
Ya havalara uçarım ya da yere çakılırım.
Herkes çok iyi niyetli ama onca kızın birbirini, gerçekte çıkmak isteyip istemediği kişilerle çıkma konusunda ikna etmeye bu kadar zaman ayırması ne kadar tuhaf bir şeydir. Birbirimizi neye doğru itiyoruz ki? Bakın, ben insanların birbirleriyle çıkmaları konusunda, herhangi bir konuda olabileceğim en yetersiz uzmanımdır. Bu gibi şeyleri hiç anlamıyorum.
Sırf hiç kimseyle çıkmaya alışık olmadığım için, kimseyle çıkmak istemiyordum.
Yani bir şeyi sadece yapmayı istememek, bunu yapmamak için yeterli bir sebep olabilir.
Ben de onunla çıkmak istemiyorsam ve öncesinde de kimseyle çıkmamışsam, bir şeyleri yanlış yapıyor olabileceğimi düşündüm.
Feci şekilde uzun ve verimsiz bir şekilde âşık olduğum insanların aşkıma karşılık vermelerini ziyadesiyle ihtimal dışı görsem de herhangi birinin kendiliğinden benden hoşlanmaya başlamasının imkânsız olduğunu düşünürdüm. Hâlâ imkânsızmış gibime geliyor. Ve bunun nedeni korkunç biri olmam değil, nedeni bana öyle gelmesi.
Bir kadının kadın arkadaşları tüm dünyadaki en elzem neşe ve rahatlık kaynağı olan, acılardan zevk alan, patates kızartması yiyen dostlardır ya da en azından öyle olabilirler ve bazen bir insan en boktan ilişkisi sayesinde bu durumun değerini anlar. o boktan ilişkiler, insanları normalde ağlamaları gerekenden daha çok ağlatırlar ve etik olarak mesul olabileceklerinden daha çok güldürürler. Örneğin ben, arkadaşlarımın birer pislik olan eski sevgililerinden gelen acınası derecede ciddi aşk mektuplarını buzdolabıma yapıştırmaya ve bazen bunları, verdiğim partiye gelen insanlara dramatik şekillerde okumaya her zaman bayılmıyorum. Ama bir de şu var: Biri, çok sevdiğiniz birini incittiğinde başka nasıl davranmaya devam edebilirsiniz ki? Bunun bir şakaya dönüştürülmesi şarttır. “Aşkta ve savaşta her şey mubahtır.”